راهنمای بازی‌های کامپیوتری

 تصور اینکه یک بازی ویدیویی بتواند مظهر مطلق خلاقیت یک (یا چندصد) ذهن شگفت‌انگیز باشد، شاید تا چند سال پیش غیرممکن بود. مباحثه‌های ساده‌انگارانه درباره اینکه اصلا ویدیو گیم چیست و آیا هنر محسوب می‌شود یا خیر، هنوز هم در برخی محافل ادامه دارد و عده‌ای آن را چیزی جز وسیله‌ای برای سرگرمی یا فرار از مهلکه‌ی واقعیت نمی‌پندارند. اما حالا که درباره اثری چون Alan Wake 2، به عنوان تجلی هنر خالص، صحبت می‌کنیم، بهتر است درست مثل سازندگان این بازی یاوه‌گویی‌های ساده‌انگاران را کنار بگذاریم و با صراحت و صداقت به سراغ یک هدف متعالی برویم.

 نزدیک به ۱۰ سال که از انتشار بازی L.A. Noire گذشته است و دیگر می‌توان گفت که این بازی برای گیمرها، یک عنوان کلاسیک است. این بازی در طول سال‌های گذشته، نسخه‌های ریمستر خودش را نیز دریافت کرده و اخیرا هم نسخه‌ای برای کنسول نینتندو سوییچ منتشر شد. اگر چه که تیم توسعه ال ای نوآر سرنوشت خوبی را در پیش نداشت اما توانست یکی از بهترین بازی‌های کارآگاهی را خلق کند و یک تجربه جذاب را برای بازیکنان به ارمغان بیاورد. استودیو استرالیایی Team Bondi قدم در مسیر پرریسکی گذاشت و عنوان آن‌ها پس از گذشت ده سال، همچنان بی‌رقیب بوده و حتی از بسیاری از اقتباس‌های امروزی شرلوک هلمز، بهتر بوده است.

 نزدیک به ۱۰ سال که از انتشار بازی L.A. Noire گذشته است و دیگر می‌توان گفت که این بازی برای گیمرها، یک عنوان کلاسیک است. این بازی در طول سال‌های گذشته، نسخه‌های ریمستر خودش را نیز دریافت کرده و اخیرا هم نسخه‌ای برای کنسول نینتندو سوییچ منتشر شد. اگر چه که تیم توسعه ال ای نوآر سرنوشت خوبی را در پیش نداشت اما توانست یکی از بهترین بازی‌های کارآگاهی را خلق کند و یک تجربه جذاب را برای بازیکنان به ارمغان بیاورد. استودیو استرالیایی Team Bondi قدم در مسیر پرریسکی گذاشت و عنوان آن‌ها پس از گذشت ده سال، همچنان بی‌رقیب بوده و حتی از بسیاری از اقتباس‌های امروزی شرلوک هلمز، بهتر بوده است.